Wiener – Krakauer

ARS   ANTIQUA   AUSTRIA, Klang der Kulturen Kultur des Klanges

– eine musikalische Reise im Barocken Europa

POLEN- „Von den polnischen Geigen zur Mazurka“ 

 

Krakau, „Florianka“ Musik Hochschule, 13. Februar 2003

Leitung: Gunar Letzbor

 

Ausführende:

Gunar Letzbor – Violine

Ilia Korol  – Violine

Jan Krigovsky – Violone

Norbert Zeilberger – Orgel, Cembalo

Hubert Hoffmann – Laute

 

Solistin aus Krakau: Katarzyna Wiwer – Sopran

Piotr Kuba Kubowicz – Moderation

Publikum: 300 Personen

———————–

ANNA WOŹNIAKOWSKA, Dziennik Polski

Polska w Europie!!!

Przyznaję ze wstydem, że dopiero w miniony czwartek zainteresowałam się koncertem zespołu Ars Antiqua Austria specjalizującego się w wykonawstwie muzyki baroku, choć to, jak się okazało, kolejne już jego muzyczne odwiedziny Krakowa. Nasze miasto znajduje się bowiem wśród dziesięciu miast będących kolejnymi przystankami w muzycznej podróży, którą zespół podjął przed dwoma laty i którą kontynuuje po to, by odtworzyć i dokładnie przebadać kulturę muzyczną barokowej Europy i w jej kontekście muzyczny barok Austrii.

Te dziesięć miast to – według Austriaków – najsłynniejsze podówczas centra muzyczne na ziemiach Habsburgów lub miasta utrzymujące z nimi żywy kontakt, czyli: Bratysława, Brno, Budapeszt, Kraków, Lubeka, Lublana, Mechelen, Metz, Wenecja i Wiedeń. Muzycy Ars Antiqua Austria, z pomocą artystów poszczególnych krajów, konstruują program koncertów tak, by znaleźć oryginalny koloryt danego centrum, okazać jego wpływ na muzykę innych krajów oraz wchłanianie i przetwarzanie wpływów zewnętrznych. Każdy z tych koncertów prezentowany jest we wszystkich wymienionych miastach. W minionych latach melomani krakowscy słuchali już muzyki słowackiej, węgierskiej i niemieckiej. W tej chwili trwa tura polska, która zakończy się 18 lutego występem w słynnym wiedeńskim Konzerthaus.

Ars Antiqua Austria we czwartek wystąpił we Floriance w pięcioosobowym składzie. Na skrzypcach grali Gunar Letzbor (kierownik zespołu) i Ilia Korol, na wiolonie Jan Krigovsky, na pozytywie i klawesynie Norbert Zeilberger, a na XVIII-wiecznej niemieckiej teorbie Hubert Hoffman. Wraz z dobrze znaną krakowską śpiewaczką specjalizującą się w wykonawstwie muzyki dawnej, Katarzyną Wiwer – sopran, prezentowali anonimowe tańce ze zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej, utwory Zieleńskiego, Mielczewskiego oraz nadwornych muzyków królów polskich – pochodzącego z Gdańska Heinricha Döbla i Węgra Bakfarka, a także Włochów: Valentiniego, Meruli, Fariny i kompozytorów kręgu niemieckiego: Johanna Nauwacha, Silviusa Weissa i Johanna Daniela Speera. Tak zestawiony program uwydatnił rzeczywiście wszelkie zbliżenia i odrębności, choć  wydaje mi się, że tych podobieństw było znacznie więcej niż różnic. Barokowa muzyczna Europa stanowiła bowiem w swym podstawowym nurcie jedność. Nie było dziełem przypadku, że Mikołaj Zieleński wydawał swe dzieła w Wenecji, a Carlo Farina pisał w tym samym czasie Sonatę detta la Polaca, że podobne taneczne rytmy znaleźć można i w Canzonie Mielczewskiego i w Sonacie L�infide`le Weissa. Śledzenie tych podobieństw było tym ciekawsze, że sztuka wykonawcza występujących artystów i ich muzyczna wiedza każdej prezentacji nadawała walor oryginalności. Nigdy dotąd nie słyszałam tak rubasznej Canzony Mielczewskiego, a przecież była to interpretacja bardzo przekonywająca. Spotkanie z Ars Antiqua Austria było piękne i pouczające. Będę czekać na kolejne.